Izan ere, 2030erako teknologia horri lotutako merkatuak munduko 700 milioi eurotik gorako balioa lortzea espero da. Hori guztia, teknologia horrek trantsizio energetikoaren etorkizuneko aplikazio eta industria estrategikoetan, hala nola energia berriztagarrietan, erabiltzeko duen kokapenak eta erakargarritasunak bultzatuta.
Hori guztia, redox fluxuko bateriak iturri berriztagarrietatik sortutako energia biltegiratzeko bereziki egokiak direlako, hala nola eguzkia eta haizea, aldizkakoak baitira berez. Energia kantitate handiak gordetzeko gaitasuna dute aldi luzeetan, ahalmenaren degradazio esanguratsurik gabe, eta energia-iturri horien aldakortasuna konpentsatzeko aukera ematen die. Gainera, eskari-puntetan energia aska dezakete, eta horrek energia berriztagarriak sare elektrikoan modu eraginkorragoan integratzea errazten du.
Baina, horrez gain, bateria horiek beste erabilera batzuetan ere paper kritikoa izatea espero da, hala nola sare elektrikoa egonkortzea, energiaren kalitatea erregulatzea eta tentsio-fluktuazioak arintzea ahalbidetzen duelako. Hori funtsezko faktorea da itzalaldiak prebenitzeko eta energia-hornidura konstantea eta fidagarria ziurtatzeko. Ezaugarri horiek dira, halaber, beste aplikazio batzuetarako (hala nola datu eta telekomunikazio zentroetarako) alternatiba benetan erakargarri gisa kokatzen dituztenak, bizi garen gizarte gero eta digitalizatuagoan goraldi argian.
Heldutasun-maila desberdineko aukerak
Gure blogeko aurreko sarreretan zehaztu dugun bezala, redox fluxu-bateria bat bateria kargagarri mota bat da. Bertan, energia bi elektrolito-disoluzio likidotan biltegiratzen da, eta horiek mintz batez zatitutako sistema batean zehar zirkulatzen dute. Karga eta deskarga prozesuetan gelaxka elektrokimikoetatik pasatzen diren heinean, elektrolito horien erredukzio eta oxidazioaren ondorioz sortzen da energia. Bateria horien ezaugarri bereizgarria da elektrolitoa, energia biltegiratzeko erabiltzen dena, erreaktoretik edo gelaxka elektrokimikotik bereizita dagoela, eta denbora luzez energia kantitate handiak erabili ahal izatea ahalbidetzen duela.
Kontzeptu horretatik abiatuta, eta biltegiratze elektrokimikoko beste teknologia batzuekin gertatzen den bezala, redox fluxuko bateriez ari garenean ez dugu tipologia bakar bat soilik aipatzen. Alternatiba horretan hainbat ikuspegi biltzen dira, eta hainbat material erabiltzen dira horiek garatzeko oinarri gisa.
Gaur egun, banadioko redox fluxuko bateriak dira ziurrenik merkatuko irtenbiderik helduena. Iraunkortasun eta egonkortasun handia dute, eta aldi berean kargatu eta deskarga daitezke, haien gaitasuna denborarekin murriztu gabe. Hori dela eta, ezin hobeak dira eskala handiko biltegiratze energetikorako aplikazioetarako, hala nola energia berriztagarria kudeatzeko eta sare elektrikoa egonkortzeko.
Heldutasun-maila handiarekin ere, zink eta bromoan oinarritutako ikuspegiak aurkituko ditugu. Banadioan oinarritutako bateriek (70-90 Wh/kg vs 15-25 Wh/kg) baino dentsitate handiagoa eta kostu lehiakorra duten soluzioak dira, baina oraindik ere dendriten eraketan dute erronka nagusia. Batez ere, haren potentziala eta erakargarritasuna eskala ertaineko sistemetan erabiltzeari begira ikusten da, hala nola industria- eta merkataritza-aplikazio batzuetan erabiltzen direnak.
Heldutasun-maila txikiagoan, beste irtenbide batzuk ere aurki ditzakegu, kinona-konposatu organikoetan oinarritutakoak, esaterako. Horiek ugariak dira, eta, horri esker, konponbide eskuragarriak lor daitezke kostuaren ikuspegitik. Era berean, zinkean eta hidrogeno- eta bromo-konbinazioetan oinarritutako teknologiak dira redox fluxuko teknologiak finkatzeko zientziaren barruan ematen ari diren beste hurbilketetako batzuk.
