Energia-trantsizioaren egungo panoraman, hidrogenoaren ekoizpena funtsezko zutabe gisa agertzen da energia-iturri garbiagoak eta iraunkorragoak bilatzeko. Hidrogenoa lortzeko metodo nagusietako bi produkzio elektrokimikoa eta bide termikoa dira. Bi prozesuek beren berezitasunak eta aplikazio espezifikoak dituzte, eta garrantzitsua da sakon ulertzea.

Hidrogenoa elektrokimika bidez ekoiztea:

Elektrokimika prozesu bat da, non elektrizitatea ur-iturri bat edo hidrogenoa oinarrizko osagaietan duen konposatu bat, hidrogenoa (H2) eta oxigenoa (O2) deskonposatzeko erabiltzen den. Metodo ohikoenetako bi uraren elektrolisia eta erregai-pilak dira.

Uraren elektrolisia:

Hidrogenoa elektrokimikoki ekoizteko prozesurik ezagunenetako eta erabilienetako bat uraren elektrolisia da. Prozesu honek korronte elektriko bat ur-disoluzio edo ur-lurrun batetik pasatzea dakar, eta horrek hidrogenoa katodoan eta oxigenoa anodoan bereiztea dakar.

Prozesu hori eraginkorra da eta hidrogeno purua sortzen du, eta, beraz, egokia da purutasun handiko hidrogenoa behar duten aplikazioetarako, hala nola industria kimikorako edo erdieroaleen industriarako. Gainera, uraren elektrolisia iturri berriztagarrietatik sortutako elektrizitatearekin elikatu daiteke, eta horrek hidrogenoa sortzeko modu jasangarri bihurtzen du, "hidrogeno berdea" bezala ezagutzen dena.

Erregai-pilak:

Elektrokimika bidezko hidrogenotik elektrizitatea ekoizteko beste metodo garrantzitsu batek erregai-pilak barne hartzen ditu. Kasu honetan, erregai-pilek hidrogenoa eta airearen oxigenoa erabiltzen dituzte elektrizitatea, ura eta beroa sortzeko azpiproduktu gisa. Erregai-pilak energia sortzeko aplikazioetan eta hidrogenozko ibilgailuetan erabiltzen dira.

Prozesu hori oso eraginkorra da eta ez du karbono-emisiorik sortzen iturri garbietatik sortutako hidrogenoa erabiltzen denean. Erregai-pilak bereziki egokiak dira mugikortasun-aplikazioetarako, hidrogeno bihurtzeko modu azkar eta eraginkorra eskaintzen baitute erregai-pilako ibilgailu elektrikoak elikatzeko. 

Hidrogenoa bide termikotik ekoiztea:

Aitzitik, hidrogenoa bide termikotik ekoizteak beroaren erabilera dakar, elektrizitatearen ordez. Metodo komun bat lurruna berritzea da; bertan, hidrokarburo bat, gas naturala bezala, ur-lurrunarekin konbinatzen da tenperatura altuan, hidrogenoa eta karbono monoxidoa (CO) sortzeko katalizatzaile bat dagoenean.

Gero, karbono monoxidoa ken daiteke hidrogeno purua lortzeko. Metodo hau oso erabilia da industrian hidrogenoa eskala handian ekoizteko.

Beste metodo termiko bat pirolisia da, tenperatura altuetan konposatu organikoak deskonposatzen dituena oxigenorik gabe hidrogenoa eta beste gas-produktu batzuk lortzeko. Lurrun-erreforma bezain ohikoa ez bada ere, pirolisiak aplikazioak ditu hidrogenoa sortzeko hondakin organikoetatik eta biomasatik abiatuta.

Teknologien osagarritasuna:

Hainbat faktorek baldintzatzen dute hidrogenoa elektrokimika bidez eta bide termikoaren bidez ekoiztea, hala nola baliabideen eskuragarritasuna, energia-eraginkortasuna eta ingurumen-inpaktua. Gaur egun, teknologia horien osagarritasunaren ikuspegia ikusten da, zuzeneko konpetentziaren ordez.

Hidrogenoa elektrokimikoki ekoiztea, hala nola uraren elektrolisia, purutasun handiko hidrogenoa behar duten eta iturri berriztagarrietatik sortutako elektrizitatea duten aplikazioetan erabiltzen da. Hori funtsezkoa da "hidrogeno berdea" ekoizteko, ezinbestekoa baita kimika eta garraioa bezalako industrietan karbono-emisioak murrizteko.

Bestalde, hidrogenoa bide termikotik ekoiztea, hala nola lurruna berritzea, egokia da eskala handiko aplikazioetarako, eta hidrogenoa lehengai gisa behar den industrietan erabiltzen da, hala nola industria kimikoan eta petrolioaren fintzean.

Ikerketa CIC energiGUNEn:

Teknologien osagarritasunaren testuinguru horretan, ikerketa- eta garapen-zentroek berebiziko garrantzia dute irtenbide energetiko iraunkorrak bilatzeko. CIC energiGUNEk teknologia berriak ikertzen eta garatzen ditu, bai elektrokimikaren bidez, bai bide termikoaren bidez.

Laburbilduz, hidrogenoa elektrokimikoki eta bide termikoz ekoiztearen arteko aldea erabiltzen dituzten funtsezko prozesuetan datza, elektrizitatea edo beroa izan. Bi ikuspegiek abantaila eta aplikazio espezifikoak dituzte, eta horien osagarritasuna funtsezkoa da trantsizio energetikoaren erronkei aurre egiteko.

CIC energiGUNEn bi teknologia horiek ikertzen eta garatzen jarraitzen dugu, energia-sistema jasangarriago eta garbiago baterantz aurrera egiten laguntzeko; ikerkuntzarekiko eta berrikuntzarekiko konpromisoa, etorkizun energetiko berdeagoa eta eraginkorragoa lortzeko funtsezkoa dena.

Cookies on this website are used to personalize content and advertisements, provide social media features, and analyze traffic. You can get more information and configure your preferences HERE