Helburua industriaren faktura energetikoa murriztea da, eta, horretarako, irtenbide errentagarri bat ematea, hondakin-energia asko berreskuratu eta eskariaren arabera erabiltzeko. Industriaren energia-fakturaren aurrezpena % 30 ere izan daiteke, eta, aldi berean, energia-eraginkortasuneko Europako helburuak lortzen lagundu dezake.
Sinplea da, kostu txikikoa (5-10 €/ kWh), mantentze-lanik gabea eta jarduteko erraza. Teknologia hori kostu txikiko partikula solidoz osatutako ohe trinkotu batean oinarritzen da; bertan, biltegiratzearen zamalanak egiteko, beroa zuzenean trukatzen da hondar-beroaren fluxuaren eta partikula solidoen artean, bero sentikor moduan, partikula solidoen tenperatura handituz edo txikituz. Sekretua betegarri solidoko material egokia garatzean datza, baita sistemaren diseinua optimizatzeko modelizazio fluidodinamikoko teknikak aplikatzean ere.
Duela 10 urte baino gehiago, CIC energiGUNEk industria-prozesuetarako energia termikoa biltegiratzeari buruzko ikerketa-jarduera handia hasi zuen, industria-hondakinen beroa berreskuratzea irtenbide lehiakorra izan zedin. Jarduerak materialei buruzko ikerketa sakona, modelizazio fluidodinamikoa eta ingeniaritza biltzen zituen, Europako eta industriako zenbait proiekturen barruan, hala nola ORC-Plus eta ReSlag. Lan horren ondorioz, CIC energiGUNEko sistemen ingeniaritza-taldearen esparruan egindako eskala errealeko zenbait prototipo arrakastaz abiarazi ziren, hala nola ArcelorMittal munduko siderurgia-enpresa nagusian abiarazitako labe elektrikoaren hondar-beroa berreskuratzeko unitatea.
Industriako hondar-beroa berreskuratzea edo industriako ingurumen-kontzientzia berreskuratzea
Ezin da zalantzan jarri beroketa globalaren aurkako ekintza sendoak egin behar direla, eta prozesuen industriak zeregin garrantzitsua izan dezake.
Industria-sektorea da mundu osoko energia-kontsumo osoaren herena baino gehiagoren erantzulea, eta goranzko joera du, batez ere energia modu intentsiboan (IIE) erabiltzen duten industrien hazkunde txikiak bultzatuta. IIE industriak karbono-aztarna handiena duten industriak dira, eta honako hauek errepresentatzen dute: Elikadura, pasta eta papera, oinarrizko produktu kimikoak, fintzea, burdina eta altzairua, burdinazkoak ez diren metalak (batez ere aluminioa) eta mineral ez-metalikoak (nagusiki zementua).
Industria horien artean energiaren azken erabilera mota nagusia beroa da, mundu osoko bero-kontsumo osoaren % 50 hartzen baitu, eta horrek, alde handiz, energiaren azken erabilera mota handiena dakar.
Eskaintzari dagokionez, gaur egun beroa ekoizteko bitartekoak erregai fosilen mende daude argi eta garbi, baina okerrena da beroak bere misioa industria-prozesu batean amaitzen duenean, emandako energiaren % 20 eta % 50 artean hondar-bero gisa galtzen dela. Ihes-gas beroak, hozteko ur-korronteak edo gainazal gorien bero-emisioak unibertsoaren exergia handitzeko doako ekarpenaren adibide oso hedatuak dira.
Gainera, gehienetan, energia gehiago sartzen da prozesuan hondar-beroaren iturria hozteko, tenperatura altuegia baita atmosferara zuzenean askatzeko.
Erraz ondoriozta daiteke bero industrialaren erabilera dela energia erabiltzeko modurik eraginkorrena, baina ondorio ez oso zehatza izango litzateke. Eraginkortasunik ezak erregai fosilak erretzea hondar-beroa deritzonaren soberakina berreskuratzea eta berrerabiltzea baino merkeagoa izaten jarraitzen duen egoera apetatsu bati dagozkio.
Hala ere, jokoaren arauak azkar aldatzen ari dira, batez ere erregai fosilentzako subsidioak ezabatzeko aurrerapenak ordezkatuta, eta energia-eraginkortasunerako subsidioak, berriz, handitzen ari dira.
Politika horien ekarpena, garapen teknologikoarekin batera, hondar-beroa berreskuratzeko eta berrerabiltzeko soluzio baten inbertsioaren itzulera finantza-kudeatzaileen interesa pizten hasi da, inbertsio fidagarri bihurtzen ari baita.